Jakaż?

„Beckford bombardował Wyatta pełnymi oburzenia listami: Jakaż to zatęchła gospoda, cuchnąca tawerna czy zapowietrzony burdel skrywa Twoje włochate i żarłoczne członki?”

Bill Bryson, W domu. Krótka historia rzeczy codziennego użytku 

 

Tytuł alternatywny: Zmierzcha się - rzekł Witkacy

(Wyatt był, jeśli dobrze pamiętam, leniwym architektem Beckforda)


Recenzja książki powyższej:


1. Historia ludzkiej myśli: siedzieli w dymie, w chacie z ogniskiem na środku, aż ktoś wymyślił komin. Spadali ze schodów, aż ktoś wymyślił poręcz. Umierali na cośtam, aż ktoś wymyślił lekarstwo, ale zignorowali to odkrycie i umierali dalej.

2. Jadalne ujęcie tematyki historycznej (do której odbioru i rozumienia nie mam gruczołów), w życiowym, praktycznym kontekście. Multum ciekawostek. Skarbnica zagajeń na spotkania towarzyskie. Czy wiecie, że obfitość jedzenia pewnego rodzaju powodowała, że służący zastrzegali sobie w umowach o pracę, że nie będą dostawać homara częściej niż raz w tygodniu?  Nie wiecie. To już wiecie. A wiecie że peruka była tak cenna, że zapisywano ją w spadku? Że w XVII wieku ludzie przyszywali sobie guziki na plecach?(plecach odzieży, nie plecach - własnych) To już też wiecie. I tak dalej, aż do bólu głowy.

3. Można poznać odpowiedź na nurtujące pytanie: kto ongiś nosił wszystkie nocniki jaśniepaństwa i ile mieli przerobu. (Służba nosiła wszystko. Gorącą wodę na kąpiel dla całej rodziny wte i brudną wewte. Popiół i węgiel. Marynowane mamuty i pieczone dinozaury nadziewane diamentami. Wąskimi schodami bez poręczy, na minimum czwarte piętro)

Nie dzisiaj 3

Warstwy tradycji, wieki kultury

powiększać kliknięciem albo ctrl+, nic się nie bać

Recenzja obrazkowa - Europejka (książka), Manueli Gretkowskiej


W temacie także:

Oto modrzew

Uwaga, wysoki poziom abstrakcji. Przed użyciem skonsultuj się z lekarzem prowadzącym.

Pozytywne wzmocnienie

Dopisane: w przygotowaniu cała seria pt.: "Sielanka dzieciństwa, pluszowa postać świata, kształtowanie miękkich osobowości narzędziami tępokrawędzistymi".

Wywiad

Podgatunek literacki: wywiad w piśmie dla pań. Mamałyga i hagiografia. Zwyczajni niezwyczajni. W tym stylu nawet Josif Wissarionowicz, w gustownie wyposażonym gabinecie, opowiadałby o tym, że uwielbia ten widok z okna i jaka jest historia tego biurka. („nie chce mówić o pracy”).Ciepłe barwy. Ludzki rys. Co to jest i skąd przypełzło? Poniżej generyk mojego autorstwa.


***
Spóźniona wpada do kawiarni, w której umówiłyśmy się na wywiad. „Samochód mi nawalił” - tłumaczy się, bezradnie rozkładając ręce. Ubrana w szary płaszczyk do pół łydki wygląda zwyczajnie. Pyta czy może zapalić. „Odkąd przeprowadziliśmy się do domku za miastem, ciągle się spóźniam” „Te warszawskie korki” – śmieje się porozumiewawczo. Opowiada mi o dzieciństwie spędzonym na radomskim podwórku. „Tata robił najlepsze bezy pod słońcem. Mama zawsze odpytywała mnie z matematyki. W moje siódme urodziny tata jechał przez całe miasto, żeby kupić mi pluszowego misia. A że to był stan wojenny, wrócił dopiero następnego dnia. Bez misia.”

„Z domu rodzinnego wyniosłam zamiłowanie do pieczenia ciast. W każde święta piekę olbrzymiego makowca z 60 jaj”. Gdy poprawia kaszmirowy sweterek, z torebki wypada jej ceramiczny słonik. „To prezent od mojego syna.” Nie chce mówić o niedawnym rozwodzie. „Coś się kończy, żeby coś mogło się zacząć” – stwierdza filozoficznie. Umawiamy się na następny dzień, ma pokazać mi swoje pełne bibelotów mieszkanie na Saskiej Kępie. „Ten gobelin przywiozłam z Mozambiku. To prezent od tamtejszego szamana. Stół w jadalni wykonał zaprzyjaźniony stolarz”.

Uwielbia zwijać się w kłębek na kanapie, z filiżanką dobrej książki i kawą. W wolnym czasie robi przetwory na zimę. „Tu niedaleko jest lasek pełen grzybów”. „Nie potrzebuję wiele, jestem minimalistką" - dodaje. Od pięciu lat jeżdżę tym samym Mercedesem CL600. Mój partner śmieje się ze mnie, że w lodówce mam tylko światło i sery.”

Coś jeszcze dla pana?

Coś jakby nowy trynd.
Z odwiecznego gatunku: "być jednocześnie czymś-tam i czymś zupełnie przeciwnym".

Struś, do którego nikt się nie przyznawał

Pazurki

użyty cytat pochodzi z utworu Gdy mam, co chcę, wtedy więcej chcę, Kazik

"W co już nie wierzymy?"

Cytaty z pism kobiecych (cykl?)

Czytam, czytam, i czasem coś mnie tym wełnianym młotkiem pierdolnie mocniej niż zwykle. Aż nie ma co zbierać. Tylko osiem patykowatych nóg wokół mokrej plamy.

Wiadomość od Youtube

Gorillaz - Clint Eastwood - painted animation --- directed by Emilia Prosol (HQ)

"Twój film jest zablokowany w niektórych krajach"

"Afganistan, Albania, Algieria, Andora, Angola, Anguilla, Antarktyda, Antigua i Barbuda, Arabia Saudyjska, Argentyna, Armenia, Aruba, Australia, Austria, Azerbejdżan, Bahamy, Bahrajn, Bangladesz, Barbados, Belgia, Belize, Benin, Bermudy, Bhutan, Białoruś, Boliwia, Bonaire, Sint Eustatius i Saba, Botswana, Bośnia i Hercegowina, Brazylia, Brunei, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Brytyjskie terytorium na Oceanie Indyjskim, Burkina Faso, Burundi, Bułgaria, Chile, Chiny, Chorwacja, Curaçao, Cypr, Czad, Czarnogóra, Czechy, Dania, Demokratyczna Republika Kongo, Dominika, Dżibuti, Egipt, Ekwador, Erytrea, Estonia, Etiopia, Falklandy (Malwiny), Fidżi, Filipiny, Finlandia, Francja, Francuskie Terytoria Południowe, Gabon, Gambia, Georgia, Ghana, Gibraltar, Grecja, Grenada, Grenlandia, Guam, Guernsey, Gujana, Gujana Francuska, Gwadelupa, Gwatemala, Gwinea, Gwinea Bissau, Gwinea Równikowa, Haiti, Hiszpania, Holandia, Honduras, Hongkong, Indie, Indonezja, Irak, Iran, Irlandia, Islandia, Izrael, Jamajka, Japonia, Jemen, Jersey, Jordania, Kajmany, Kambodża, Kamerun, Kanada, Katar, Kazachstan, Kenia, Kirgistan, Kiribati, Kolumbia, Komory, Kongo, Korea Południowa, Korea Północna, Kostaryka, Kuba, Kuwejt, Laos, Lesoto, Liban, Liberia, Libia, Lichtenstein, Litwa, Luksemburg, Macedonia, Madagaskar, Makao, Malawi, Malediwy, Malezja, Mali, Malta, Mariany Północne, Maroko, Martynika, Mauretania, Mauritius, Mayotte, Mikronezja, Monako, Mongolia, Montserrat, Mozambik, Mołdawia, Myanmar, Namibia, Nauru, Nepal, Niemcy, Niger, Nigeria, Nikaragua, Norwegia, Nowa Kaledonia, Oman, Pakistan, Palau, Panama, Papua-Nowa Gwinea, Paragwaj, Peru, Pitcairn, Polinezja Francuska, Polska, Portoryko, Portugalia, Republika Dominikany, Republika Południowej Afryki, Republika Środkowej Afryki, Reunion, Rosja, Rumunia, Rwanda, Sahara Zachodnia, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Martin, Saint Pierre i Miquelon, Saint Vincent i Grenadyny, Saint-Barthélemy, Salwador, Samoa, Samoa Amerykańskie, San Marino, Senegal, Serbia, Seszele, Sierra Leone, Singapur, Sint Maarten, Somalia, Sri Lanka, Stany Zjednoczone, Stany Zjednoczone - wyspy zewnętrzne, Stolica Apostolska (Watykan), Suazi, Sudan, Surinam, Svalbard i Jan Mayen, Syria, Szwajcaria, Szwecja, Słowacja, Słowenia, Tadżykistan, Tajlandia, Tajwan, Tanzania, Timor Wschodni, Togo, Tonga, Trynidad i Tobago, Tunezja, Turcja, Turkmenistan, Tuvalu, Uganda, Ukraina, Urugwaj, Uzbekistan, Vanuatu, Wenezuela, Wielka Brytania, Wietnam, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspa Bouvet, Wyspa Bożego Narodzenia, Wyspa Man, Wyspa Norfolk, Wyspy Alandzkie, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych, Wyspy Georgia Południowa i Sandwich Południowy, Wyspy Heard i McDonalda, Wyspy Kokosowe, Wyspy Marshalla, Wyspy Owcze, Wyspy Salomona, Wyspy Turks i Caicos, Wyspy Wallis i Futuna, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Węgry, Włochy, Zambia, Zielony Przylądek, Zimbabwe, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Łotwa, Św. Helena"

"Pozdrawiamy,
Zespół YouTube"

F.S.Fitzgerald - ja tjebja ljubju!

(relacja z książki i okolic)(nie żeby recenzja, nie)

"Piękni i przeklęci". Czasy windziarzy i futer z wiewiórki. "W adamaszek oblekano wówczas tylko księży i kanapy".

Mnóstwo w tym Fitzgeraldzie czarnych refleksji nt. 3 dekady życia. Gloria uznana (jako 30-stka) za niezdolną do służby kinematograficznej (może się nada jako "wdowa z charakterem") mdleje, zalewa się łzami "och moja piękna buzio, dlaczego cię tracę?" (Dokładniej: "jej szare oczy napełniły się łzami", padła na kolana przed lustrem - "och moja śliczna buzio! - szeptała zdjęta żalem - och moja śliczna buzio! Och, nie chcę bez niej żyć!", padła na twarz na podłogę) plask!

Co bardziej fascynujące, Antony i Gloria przypominają mi kilka postaci Nabokova n a r a z. Protoplaści?

Kilka prześwitujących bliźniactw:
Anthony zbiera w młodości znaczki: "każdemu kto przerywał mu zabawę ze znaczkami obrzucał gniewnym, niecierpliwym spojrzeniem" (mały Łużyn?)(znaczki, szachy, hermetyczne monomanie)
Gloria: Sonia- kokietka z "Podwigu", z "Podwigu" też człowiek bez talentu, studenckie filozofujące towarzystwo. Świat stoi otworem, rasowe wierzchowce. W międzyczasie Anthony jest trochę podobny do persony z "Przezroczystych przedmiotów"(a przynajmniej sposób konstruowania jego osoby), i trochę do Franza z "Król, Dama, Walet". Bratnia bezdusza? Półdusza? Dusza bez woli. Bezwolny. Pół-Kukła. Końcowa szajba ze znaczkami nieco spokrewniona z końcową przemową z "Rozpaczy". Pod koniec książki wykładniczo wzrasta prędkość staczania, poziom groteski (pani Kropeczka albo delyrium), ogólna żałosność.

I jeszcze o twarzach: "Wiadomo, że sporo jest na świecie takich twarzy, nad których obrobieniem przyroda nie zastanawiała się zbyt długo i nie używała żadnych dokładniejszych narzędzi, jako to: pilników, świderków i tak dalej, lecz po prostu rąbała co sił w garści. Machnęła toporem raz – wyszedł nos, machnęła drugi raz – wyszły usta, ogromnym świdrem wywierciła oczy i nie oskrobawszy, puściła w świat wyrzekłszy: żyje!" - to akurat jest Gogol. Anthony jest glansowany ironią, w pierwszym akapicie.(czymś trzeba kukłę zawsze nawoskować)

Mój egzemplarz biblioteczny maniakalnie popodkreślany przez jakiegoś fanatyka przygotowującego się do testu z "Pięknych i przeklętych"- podkreślił wszystko co skrajnie nieistotne: nr buta, charakterystyka postaci, nazwiska bohaterów trzecioplanowych. Na jednej ze stron policzył pisemnie: 100 minus 7.

Mama prosiła

cytata pochodzi z utworu Mama prosiła, Kazik Na Żywo
to znaczy takie było źródło inspiracji. (ujawniam) 

Kiedyś to było inaczej

Cytat pochodzi z piosenki No speaking inglese, Kazik, płyta Las Maquinas de la Muerte

Mała, odpływamy

Aya RL - Skóra. Ta piosenka jest hipnotyzująco d z i w n a. Podmiot liryczny przekazuje wątłym głosem treści o zabarwieniu patriarchalnym.Może i przestawia nos, ale ponieważ nie jest to jego dzielnica (patrz poprzedni post), musi kontemplować chodnik. Zawsze próbuję sobie wyobrazić bohatera tej piosenki i nigdy mi się nie udaje.

Stoję na ulicy z nią, 
stoję twarzą w twarz

Ktoś przechodzi, trąca łokciem, 
wzrokiem pluje w nas

Szeptem mówię: ,,Mała patrz,
cywilizowany świat.''

Potem obejmuję ją, odpływamy w dal. Nie dochodzi obcy głos , wolno płynie czas 

Mała zanuć to co ja 

Potem mu przestawiam nos

(...)

upadł ale wstał 

Wtedy obejmuję ją

Odpływamy w otchłań gwiazd 

Tam tam tam
tam ta ra ta ra tam









Wszystkie cytaty pochodzą z piosenki Skóra zespołu AYA RL.
 

Przyjezdni vs. tutejsi

Przy okazji przedłużającego się przemeblowania na stronie swej głównej przerzucam na bloga ilustracje do fragmentów tekstów piosenek kultowego Kazimierza Staszewskiego - rozdział państwa od kościoła, rozdział oficyjalnych od nie. (Do remontu stronicy www zainspirował mnie artykuł pt.  "The Top 7 reasons why Indexhibit* is a piece of hipster crap"**.) Prosimy więc się przygotować na zaostrzenie syndromu deżawi - ale to już było, przeżyjmy to jeszcze raz, bo tutaj jest jak jest. (Bo-tu-taj-jest-jak-jest...)

*) mój były CMS
**) oby to tylko nie skończyło się "zamienił stryjek hipster crap na inny hipster crap"

Wykorzystany cytat pochodzi z utworu Mój los, Kazik, płyta 12 groszy.

Proces bandy Gorfryda

Ich freue mich, dass SP Records udostępniło na swym kanale youtubowym ezoteryczną piosenkę "Proces bandy Gorfryda"*, która to [piosenka] bardzo mi się podoba, i w końcu zrobione 75 lat temu ilustracje mogą być umieszczone w kontekście. [W skrócie: jak ktoś nie zna, to może posłuchać.]

*) Czterdziesty pierwszy, Kazik, SP Records

Wyciąg z umowy o świadczenie usługi Neostrada

Kadr z książki "Z prądem i pod prąd. Ostatnia dekada PRL-u", zdjęcie autorstwa Zenona Zyburtowicza. Tak se myślę, że ten duch czasu, jeśli istnieje, to w ilu procentach manifestuje się przez akcesoria (lodówki, pralki, domy, emaliowane miski), a w ilu przez latająca w powietrzu mentalność. Czy meblościanka kształtuje świadomość. Co kształtuje co.

A tytuł zdjęcia mógłby brzmieć "relacje międzyludzkie". Kontrasty kształtów i rozmiarów. Niepokojący związek przestrzenny między żółtą kaczuszką a małym misiem. Zagrażająca obecność czarnego misia. Mesjanizm krasnoludka. Wyróżniony w tym systemie duży miś. Stłoczenie za koziołkiem. Rozród małych misiów. Brzydcy i sfilcowani z tyłu. Kłębowisko pluszowych łap.("jak u Boscha")

Nakrętka

Co za dużo (realizmu) to niezdrowo.

We framugach zmiany klimatu, zaczerpnęłam z biblioteki książkę „podobno dobrą” –  literatura szwedzka realistyczna o miłości. Śnieg pojawia się już w trzeciej linijce. W rezultacie wiem już, że zwykle napisana książka o zwykłych ludziach jest tą kombinacją której nie zdzierżę:

„Robert wstaje ociężale, żeby się dowiedzieć, o co chodzi. Czuje, że wcale się nie wstawił, chociaż wypił z pół butelki wina.
– Czy zabrakło prawostronnych nakrętek sześciokątnych? – pyta Berlung wyraźnie zły.
– Nie wydaje mi się – odpowiada Robert.
– Tu ich w każdym razie nie ma – mówi Aronsson.
Robert rozgląda się po przegródkach przeznaczonych na drobne części. Wyjmuje dwie sześciokątne nakrętki i podaje Berlungowi, który bierze je i sprawdza.
– Obie są prawo i lewostronne. Chodzi o prawostronne.”

Poniedziałki z Fanny, Per Gunnar Evander, Czytelnik

Edit: Na pewno istnieje gdzieś na tej planecie ktoś, kto jest ciekawy, co było dalej:

„Nieco później przy okazji sięgania po jakieś mutry Robert znajduje w sąsiedniej przegródce skrzynkę z prawostronnymi nakrętkami. Tylko że skrzynka jest źle umieszczona, Robert przestawia ją we właściwe miejsce. Mówi o tym Berlungowi, który znowu jest niezadowolony, gdyż skrzynki nie powinny znajdować się żadnym wypadku na niewłaściwych miejscach.”

(Tak, teraz będziecie musieli z tym żyć.)

„– Jeśli chcesz, mogę sprawdzić, kto ostatni brał sześciokątne nakrętki.”

Zoszczenko

NARZECZONY

„W tych dniach ożenił się Jegorka Basow. Wziął sobie babę zdrową, mordastą, tak coś około pięciu pudów żywej wagi. W ogólności udało się człowiekowi.”

„Pośpieszyłem się – powiadał Jegorka. – Czas był, wiadomo, gorący – bo to i kosić, i zboże zbierać. A tu, kochani moi, umiera mi baba. Dzisiaj powiedzmy, legła, a jutro jest już gorzej. Miota się, bredzi i spada z pieca.”

„czy nie macie, powiadam, jakiej byle jakiej nędzowatej baby, choćby nawet ślepawej. Mam na uwadze, powiadam, ożenek.”


ŻYCIE OSOBISTE

„Idę ja pewnego razu ulicą i nagle spostrzegam, że kobiety na mnie nie patrzą.”

„No, myślę sobie, szkoda! Bądź co bądź, myślę sobie, kobieta odgrywa pewną rolę w życiu osobistym.”

„Aha – mówię sam do siebie – może mi się wyrobił nieładny chód? [...] Może brak mi mięśni, które kobiety mają zazwyczaj podziwiać. Kupuję sobie widzący trapez.
Kupuję kółka, ciężarki i jakiś specjalny walec.
Kręcę się jak sukinsyn na wszelkich tych kółkach i aparatach. Co rano obracam walec. [...] Pływam na łódkach i kajakach. Kąpię się do listopada.”


ŁAŹNIA

„Podobno, obywatele, w Ameryce mają doskonałe łaźnie. Przychodzi tam na ten przykład obywatel, wrzuca bieliznę do specjalnej skrzynki i idzie się myć. Nawet nie raczy się zaniepokoić, czy kto tego nie skradnie, czy to nie zginie, numerka nawet nie bierze.
No, może tam czasem jakiś nerwowy Amerykanin powie łaziebnemu:
– Good bye, że tak powiem, przyuważ pan.
I tyle.”


Wszystkie fragmenty z Punkt widzenia, Michał Zoszczenko, Czytelnik 1985

Tematyka kobieca

Językowa inwazja historyczek, filolożek, pedagożek, krytyczek. Wszystko nieubłaganie kojarzy mi się z tyczką, twarożkiem i papużką. Dlaczego filolożka a nie filologini? Historyk - historyczka - historyczek. Historyczek z uniwersytetu X. Skoro historyczka to może równouprawniony powinien być historykon. Filolożnica. Filolożka i filolożek. Jak się kończy na gie, to trudno przerobić. Demagożka. Chirurgini. Ony i ona. Ustąp miejsc osobie w ciąży.

Czjełowiek w szaliku

W Martwych duszach Mikołaja Gogola słowo "człowiek" pada 173 razy, czyli na stronę przypada 1,3307 człowieka. Tym sposobem udowodniliśmy, iż jest to powieść głęboko humanistyczna. (Wyspecjalizuję się w nieadekwatnych metodach badawczych, typu: wymiary książki a jej przesłanie) A tak na serio, to czytałam niedawno i zaskoczyły mnie przesycone obłędem dygresje.